دی متیل آمینو اتیل آزید (DMAZ) جایگزین مناسبی برای مشتقات هیدرازینی در صنایع هوا فضا به شمار می آید. حساسیت حرارتی DMAZ باعث می شود عملیات تقطیر در خلاء برای خالص سازی این ماده در اولویت قرار گیرد. نتایج آزمایشات نیز فشار 4 کیلو پاسکال را شرایط مناسبی در انجام عملیات نشان داده است. در این مقاله رفتار تعادلی محلول دوتایی آب و DMAZ در فشار ثابت 4 کیلو پاسکال به طور تجربی بررسی گردید و داده های تعادلی این دو ماده در فشار مذکور به دست آمد که با داده های نرم افزاری شامل معادلات حالات و ضرایب اکتیویته مختلف تعریف شده برای فاز مایع (نظیر NRTL، WILSON، UNQUAC و...) برای تعیین بهترین معادله مورد استفاده در شبیه سازی مقایسه گردید. بررسی ها نشان داد که معادله UNQUAC به طور مناسبی رفتار این محلول را پیش بینی می کند. داده های تعادلی مذکور، برای محاسبه انرژی گیبس اضافی محلول استفاده گردید. نتایج نشان داد که محلول انحراف مثبت از حالت ایده آل دارد. نتایج نشان داد که این دو جزء در فشار 4 کیلو پاسکال در غلظت حدود 96 درصد مولی از آب دارای آزئوتروپ است.

پسته یکی از صادرات مهم کشاورزی ایران است که از لحاظ مزه، عطر و طعم بهترین پسته در دنیا شناخته می شود. تحقیقات مناسب در جهت بهبود روش های فراوری، نگهداری و بسته بندی به منظور جلب نظر خریداران خارجی بسیار ضروری است. خشک کردن مهم ترین مرحله فرآوری پسته می باشد. رطوبت تعادلی (EMC) که عبارت است از: رطوبت یک ماده نمگیر (هیگروسکوپیک) در حال تعادل یا محیطی ویژه (از لحاظ دما و رطوبت نسبی) در بررسی خشک کردن پسته بسیار اهمیت دارد. در این تحقیق، مقادیر رطوبت تعادلی برای سه رقم مهم پسته ایرانی که در کشور بیشتر تولید می شود (اوحدی، کله قوچی و عبدالهی) با استفاده از روش وزن سنجی در دماهای 25، 37 و 50 درجه سانتیگراد در دامنه رطوبت نسبی هوا 0/11 تا 0/85 در چهار تکرار تعیین گردید. آزمایش ها به روش لایه های نازک در محفظه های کنترل شده و عایق بندی شده انجام گرفت به طوری که شرایط ترمودینامیکی هوا ثابت نگه داشته شد. دما به وسیله ترموستات کنترل شد و رطوبت نسبی هوای اطراف نمونه ها، با استفاده از محلولهای نمکهای مختلف اشباع تنظیم گردید. منحنی های همدمای دفعی برای این سه رقم تعیین گردید. با رسم نمودار برای مقادیر رطوبت تعادلی (EMC) پسته و رطوبت نسبی هوا (RH) در هر سه دما برای هر رقم، منحنی های سیگمائیدی (S شکل) حاصل گردید که در رطوبت های نسبی بالا شیب آن به شدت افزایش می یابد. پنج مدل ریاضی (چانگ - فاست. هالسی، هندرسون، اسوین و اسمیت) برای تحلیل داده های آزمایشی مورد استفاده قرار گرفتند. بررسی ها نشان داد که مدل های اسوین، اسمیت و چانگ - قاست به ترتیب برای ارقام اوحدی، کله قوچی و عبدالهی جهت توصیف و پیش بینی رابطه بین رطوبت تعادلی و رطوبت نسبی مناسب می باشند. همچنین نتایج نشان داد که در یک رطوبت نسبی ثابت با افزایش دما مقدار رطوبت تعادلی در همه ارقام کاهش می یابد. اثر رقم و دما برمقادیر رطوبت تعادلی از لحاظ آماری، معنی دار بود.

به منظور مطالعه سنگهای دگرگون جنوب غرب ماهنشان و تعیین نوع دگرگونی و محیط زمین ساختی تشکیل سنگها، فشار و دمای اوج دگرگونی سنگها محاسبه شده است. کانیهای گارنت - پلاژیوکلاز - مسکویت - بیوتیت - کوارتز، آندالوزیت و استارولیت ترازمند، با هم در سنگهای رسی دگرگونی جنوب غرب ماهنشان متبلور شده اند. شیمی کانیهای همزیست با استفاده از آنالیز مایکروپروب مشخص شد. با استفاده از برنامه ارموکالک، فشار تشکیل این سنگها در حدود 3 کیلوبار و دمای تشکیل آنها در حدود 520 درجه سانتیگراد محاسبه شد. دما و فشار محاسبه شده با دما و فشاری که با دماسنج تبادلی گارنت - بیوتیت و شبکه پتروژنتیک به دست آمده مشابه اند. با استفاده از این داده ها، گرادیان دمایی 60 درجه سانتیگراد بر کیلومتر برای پوسته ماهنشان به دست آمد. با توجه به گرادیان دمایی به دست آمده، دگرگونی نوع باکان برای سنگهای دگرگونی جنوب غرب ماهنشان در نظر گرفته شده است.

بررسی تعادل های سیستم های بخار-مایع و مایع-مایع، نقش مهمی در طراحی، بهینه سازی و کنترل فرایندهای جداسازی دارد. در این تحقیق تعادل های فازی بخار-مایع سامانه های دوتایی(1-پروپانول با آب و اتیل استات)، همچنین تعادل های فازی مایع-مایع سامانه های سه تایی (آب، اتیلن گلایکول، 1-هپتانول) و (آب، اتیلن گلایکول، 2-اتیل 1-هگزانول) با استفاده از مدل های ترمودینامیکی NRTL و UNIQUAC مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین از سیستم استنتاج فازی-عصبی تطبیقی (ANFIS) و مدل شبکه عصبی نوع GMDH برای مدل سازی سیستم های مورد نظر استفاده شد. نمودارهای تعادلی بخار-مایع، دما برحسب جزء مولی برای سیستم های دوتایی و نمودار تعادل های مایع-مایع برای سیستم های سه جزئی با استفاده از مدل های ترمودینامیکی در دماهای مختلف رسم گردید. دقت مدل های ترمودینامیکی و شبکه های عصبی و فازی برای سیستم های مورد نظر بررسی و با داده های تجربی مقایسه شد. مقایسه نتایج نشان داد که در تعادلات بخار-مایع و مایع-مایع، مدل ترمودینامیکی NRTL تطابق خوبی با داده های تجربی دارد ولی کمترین خطا مربوط به استفاده از مدل آماری ANFIS می باشد.

علف چای Hypericum perforatum L. یکی از گیاهان دارویی است که مهم ترین ویژگی گونه های ایرانی آن، بالا بودن درصد هیپریسین در برگ و گل های آن است. منحنی های هم دما، رابطه تعادلی بین فعالیت آبی و مقدار رطوبت محصول در دمای ثابت را نشان می دهند و آگاهی از آن ها در فرآیند انبارمانی و خشک کردن محصول ضروری است. در این تحقیق، رطوبت تعادلی هم دمای جذب و دفع گل گیاه علف چای در چهار دمای 40، 50، 60، و 70 درجه سلسیوس و در محدوده فعالیت آبی 0.11 تا 0.84 به روش وزن سنجی ایستا تعیین شد. از مدل های هندرسون، هالسی، ازوین، چانگ فاست و گاب برای برازش داده های حاصل از آزمایش استفاده شد. در تعیین منحنی های هم دمای جذب و دفع رطوبت، به ترتیب، مدل های چانگ فاست و هالسی دارای بهترین برازش بودند.

هدف: علیرغم مزایای تمرینات تعادلی و نقش مهمی که می توانند در جلوگیری از ضایعات لیگامانی اندام تحتانی ایفا کنند،از لحاظ تحقیقی به این تمرینات توجه کافی نشده است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات تعادلی بر تقویت لیگامان های اندام تحتانی و آزمونهای تعادلی و محدوده ثباتی پویا در افراد سالم انجام شده است. در مطالعه حاضر که به روش شبه تجربی از نوع مورد - شاهد بود گروه مورد که شامل دو گروه 17 نفری بود تمرینات تعادلی را به مدت 6 هفته انجام داد. (یک گروه روی اندام غالب و گروه دیگر روی اندام غیر غالب) گروه شاهد 17 نفری هم هیچ تمرینی انجام نداد. نمونه ها به صورت اتفاقی از جامعه در دسترس انتخاب شدند. قبل و بعد از انجام تمرینات دو گروه با استفاده از سیستم تعادلی بایودکس مورد ارزیابی و ارزیابی مجدد قرار گرفتند. یافته ها: مقایسه شاخص های تعادلی در دو گروه نشان دهنده اختلاف معنی دار آماری در بعضی از آنها بود. که مهمترین آنها در شاخص  کلی ثباتی اندام های غالب و غیر غالب، شاخص قدامی – خلقی اندام غیر غالب، شاخص داخلی – خارجی اندام غالب و زمان کلی آزمون محدوده ثباتی بایودکس اندام غالب بعد از انجام تمرینات تخته تعادل است (P <0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های موجود می توان از تمرینات تعادلی به عنوان ابزاری مناسب برای جلوگیری از مشکلات لیگامانی استفاده کرد.

در این کار، رفتار تعادل مایع-بخار سیستم های سه تایی آبی شامل کولین کلرید (ChCl) و مایعات یونی مبتنی بر ایمیدازولیوم، به روش ایزوپیستیک، در دمای ◦C 25 مورد بررسی قرار گرفته است. مایعات یونی مورد استفاده 1-بوتیل3-متیل ایمیدازولیوم برمید [C4mim][Br] و 1-بوتیل3-متیل ایمیدازولیوم تری فلوئورومتان سولفونات [C4mim][CF3SO3] هستند. اثر آنیون مایع یونی بر فعالیت آب، فشار بخار، و غلظت های تعادلی ایزوپیستیکی ارزیابی شده است. انحراف منحنی های هم فعالیت آب از رابطه خطی ایزوپیستیکی به عنوان معیاری برای پی بردن به اثر نمک زدایی یا نمک افزونی ChCl بر محلول آبی مایعات یونی به کار رفته است. نتایج نشان می دهد که ChCl نقش کمک-حلال را در سیستم های مورد بررسی ایفا می کند و موجب افزایش حلالیت مایعات یونی در آب می شود که متناظر با وقوع پدیده نمک افزونی است.

زمینه و هدف: پارکینسون بیماری مزمن، پیشرونده و مخرب سیستم عصبی است که به علت تخریب نورون های دوپامینرژیک موجود در ماده سیاه مغز میانی ایجاد می شود. اغلب در سن 60-50 سالگی شروع شده و یکی از مشخصات آن عدم تعادل می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین تعادلی در آب بر تعادل بیماران مبتلا به پارکینسون بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران مراجعه کننده به بیمارستان الزهراء اصفهان تشکیل دادند. 36 مرد مبتلا به پارکینسون بصورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به شکل تصادفی در دو گروه مداخله (20 نفر) و کنترل (16نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله علاوه بر درمان دارویی، هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای فعالیت در آب داشتند، در حالی که گروه کنترل فقط تحت درمان دارویی بودند و اقدامات معمول را انجام دادند. در ابتدا و انتهای دوره، تعادل بیماران از طریق مقیاس تعادلی برگ (Berg Balance Scale) ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون (P<0.05) ANCOVA و نرم افزار SPSS 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل، نمرات تعادل گروه مداخله پس از دوازده هفته تمرین تعادلی در آب، افزایش معناداری نشان داد و از 49.1 به 53.70 بهبود یافت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد انجام تمرینات تعادلی در آب می تواند به عنوان یک روش درمانی و مفید در جهت بهبود تعادل و به دنبال آن بهبود عملکرد روزانه بیماران مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به شدت بیماری در افراد مورد مطالعه (I-III) نتایج این تحقیق را تنها می توان به این گروه از بیماران تعمیم داد.